Aventurin
Substantiv, m
| Kasus |
Singular |
Plural |
| Nominativ |
Aventurin |
Aventurine |
| Genitiv |
Aventurins |
Aventurine |
| Dativ |
Aventurin |
Aventurinen |
| Akkusativ |
Aventurin |
Aventurine |
Worttrennung
- Aven·tu·rin, Aven·tu·ri·ne
Aussprache
- IPA avɛntuˈʀiːn, avɛntuˈʀiːnə
- Hörbeispiele:
,
Betonung
- Aventuri̲n
zählbar
| Kasus |
Singular |
Plural |
| Nominativ |
der Aventurin |
die Aventurine |
| Genitiv |
des Aventurins |
der Aventurine |
| Dativ |
dem Aventurin |
den Aventurinen |
| Akkusativ |
den Aventurin |
die Aventurine |
| 格 |
单数 |
复数 |
zh-CN简体中文
deDeutsch
enEnglish